Visit Wakayama แนะนำท่องเที่ยววาคายามะ
อย่างเป็นทางการ

ในปีค.ศ. 816 พระภิกษุนามว่า คูไค (ค.ศ. 774-835) ซึ่งภายหลังได้รับการขนานนามหลังจากการมรณภาพว่า โคโบไดชิ ได้ก่อตั้งพุทธศาสนานิกายชินงอนและหมู่อารามที่รู้จักกันในนามโคยะซัง โคยะซังตั้งอยู่ในโคยะ-ริวจินที่เขียวชะอุ่มประดุจอุทยานแห่งชาติ กล่าวกันว่ายอดเขาทั้งแปดและที่ลุ่มนี้มีลักษณะคล้ายดอกบัว ทำให้สถานที่แห่งนี้มีความเป็นมงคล ตลอด 1,200 ปี โคยะซังนั้นประดับประดาด้วยอารามที่ยังคงมีชีวิตและเป็นหนึ่งในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดของญี่ปุ่น

สิ่งแวดล้อมที่ชวนให้จิตใจสงบ ซึ่งทำให้โคยะซังได้ให้การต้อนรับการมาเยือนของพระจักรพรรดิ์ โชกุน ขุนนาง นักการเมือง ผู้ติดตามรับใช้พระ และชาวบ้านสามัญชน อาคารที่สร้างอย่างประณีต 117 หลังเป็นร่องรอยแสดงให้เห็นถึงวัดที่เคยมีมากกว่า 2000 แห่งในยุครุ่งเรืองสูงสุดของสมัยเอโดะ (1603-1868) ไม่ว่าจะถักทอประสานกับใบไม้ในฤดูใบไม้ร่วง ปกคลุมด้วยหิมะในฤดูหนาว หรือเบ่งบานด้วยดอกซากุระยามฤดูใบไม้ผลิและดอกกุหลาบพันปี โคยะซังได้ให้การบรรเทาความตึงเครียดจากวิถีชีวิตประจำวันแก่ทั้งผู้นับถือพุทธศานสนานิกายชินงอนและผู้ที่ไม่นับถือเฉกเช่นกัน

ในปี 2004 ด้วยการตะหนักถึงคุณค่าที่เป็นเอกลักษณ์โดดเด่นของสถานที่สามแห่ง ได้แก่ โคยะซัง คุมาโนะซันซังและโยชิโนะกับโอมิเนะ (อยู่ในจังหวัดนาระ) รวมถึงเส้นทางแสวงบุญที่เชื่อมถึงเมืองหลวงเก่า คือเกียวโตและนารา สถานที่เหล่านี้จึงได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกของยูเนสโก "สถานที่ศักดิ์สิทธิ์และเส้นทางแสวงบุญในทิวเขาคิอิ แสดงถึงภูมิทัศน์ทางวัฒนธรรมหนึ่งแห่งที่ยังคงอยู่ตลอดหลายศตวรรษโดยการปฏิบัติทางจิตวิญญาณผสมกลมกลืนอย่างลงตัวกับธรรมชาติ

เพื่อการได้ประสบการณ์อันถ่องแท้ทางวัฒนธรรม การได้พักค้างคืนที่วัดสักแห่งในบรรดา 52 แห่ง ซึ่งจัดเตรียมห้องพักไว้สำหรับแขกผู้มาเยือนเป็นประการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิต ดีไซน์ของแต่ละวัดแสดงแง่มุมทางปรัชญาและสุนทรียศาสตร์ของญี่ปุ่นออกมาอย่างเป็นเอกลักษณ์ ผู้มาเยือนจะได้รับการต้อนรับอย่างดีและไม่เพียงแต่จะสามารถชมวิถีการทำงานในวัดชินงอนเท่านั้นแต่ยังสามารถเข้าร่วมได้ด้วย เพือเข้าถึงความสงบมีกิจกรรมการปฏิบัติสมาธิ(อะจิคัง) ฟังการสอนสวดมนต์และการฝึกฝนคัดพระสูตร

อาหารเจ ซึ่งปรุงจากผักและพืชพันธุ์ธรรมชาติล้วนๆ โชจิน-เรียวริอาจจะฟังดูธรรมดาแต่ว่าความเป็นจริงไม่ได้เป็นเช่นนั้นเลย ด้วยการรังสรรค์อย่างกลมกลืนเข้ากับท่วงทำนองแห่งรสชาติตามฤดูกาล โชจิน-เรียวริวเป็นอาหารที่นำแก่นแท้ของวัตถุดิบออกมา อาหารพิเศษ เช่น เต้าหู้แบบโคยะและเต้าหู้งา ที่เรียกว่าโกมะโดฟุ

รอยเท้ามากมายได้ก้าวย่างบนภูเขาของวาคายามะในการแสวงหาความสงบ เพื่อการปีนเขาสูงชัน นักแสวงบุญมักใช้โจอิชิมิจิ ซึ่งสร้างร่วมสมัยกับโคยะซัง ตั้งชื่อตามสถูปหินสูง 3 เมตร (โชอิชิ) ที่เรียงรายตามทาง เส้นทางนี้เริ่มต้นที่วัดจิซงอินและสิ้นสุดที่โอคุโนะอิน ในปัจจุบัน ทั้งนักเดินทางไกลแบบนันทนาการและผู้ศรัทธามักเดินทางระยะเวลา 7 ชั่วโมง ซึ่งนำไปสู่ประตูทางเข้าไดมอนของโคยะซัง-หนึ่งในสถานที่ชมพระอาทิตย์ขึ้นและตกในญี่ปุ่น